ویژگیهای نحوی پارامتر ضمیرانداز در زبان بینابین فارسی زبانان فراگیر زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم

هدف مطالعه ی حاضر بررسی فراگیری خصوصیات نحوی پارامتر ضمیر انداز در زبان انگلیسی (سه نوع فاعل اجباری رجوعی، ساختگی و اشباعی، محدودیت ترتیب فعل- فاعل و محدودیت that-trace) و همچنین ضمیر انتزاعی pro توسط فارسی زبانان فراگیر زبان انگلیسی جهت یافتن یک الگو در فراگیری این پارامتر بود. هدف دیگر این مطالعه تست فرضیه ی "تحلیل اشتباه ساختارهای زبان دوم" از طریق آزمایش ادعاها و پیش بینی های آن بود. برای انجام این تحقیق 152 فراگیر زبان انگلیسی از دانشگاه اصفهان و دانشگاه شیخ بهایی انتخاب شدند. تمامی فراگیران در امتحان تعیین سطح (opt) شرکت کردند و از لحاظ دانش گرامر انگلیسی به سه دسته ی مبتدی،متوسط و پیشرفته دسته بندی شدند. فراگیران در دو تست "تشخیص صحت گرامری" و "ترجمه" نیز که در مطالعه ی حاضر طراحی شده و سپس روایی آن مورد سنجش قرار گرفته بود، شرکت کردند. در نهایت تعداد فراگیرانی که در هر سه تست شرکت کرده بودند به 33 نفر در سطح مبتدی، 36 نفر در سطح متوسط و 23 نفر در سطح پیشرفته رسیدند. علاوه بر این،6 نفرانگلیسی زبان نیز به عنوان گروه معیار در این مطالعه حاضر بودند. از آنجاییکه در این مطالعه 4 گروه شرکت کننده و یک متغییر مستقل وجود داشت، از فرمول آماری one-way anovaو tamhane t2 test جهت بررسی میزان تفاوت عملکرد گروهها استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که میانگین عملکرد فراگیران پیشرفته و نه دو گروه دیگر در مورد فاعلهای اجباری در کل به میانگین عملکرد انگلیسی زبانان نزدیک است. این در حالیست که نتایج بررسی تک تک فاعلهای اجباری نشان داد که تفاوت عملکرد فراگیران پیشرفته در مورد فاعلهای اجباری رجوعی و اشباعی با عملکرد انگلیسی زبانان معنا دار نیست، اما تفاوت عملکرد فراگیران پیشرفته در مورد فاعل ساختگی با عملکرد انگلیسی زبانان معنا دار می باشد. تحلیل های آماری همچنین نشان داد که فقط عملکرد فراگیران پیشرفته در مورد محدودیت ترتیب فعل- فاعل در ساختارهای اشتباه به میانگین عملکرد انگلیسی زبانان نزدیک است و تفاوت عملکرد فراگیران مبتدی و متوسط با عملکرد انگلیسی زبانان معنا دار می باشد. درمورد ویژگی محدودیت that-trace حتی عملکرد فراگیران پیشرفته نیز تفاوت معناداری با عملکرد انگلیسی زبانان داشت. این در حالی است که درمورد ضمیر انتزاعیpro تفاوت عملکرد فراگیران پیشرفته با عملکرد انگلیسی زبانان معنا دار نبود. الگوی به دست آمده از عملکرد فراگیران روی خصوصیات نحوی پارامتر ضمیر انداز در زبان انگلیسی نشان دهنده ی ترتیب ذیل می باشد: فاعل اجباری رجوعی > فاعل اجباری اشباعی > ضمیر انتزاعی pro > محدودیت ترتیب فعل- فاعل > فاعل اجباری ساختگی > محدودیت that-trace. بر اساس تحلیلهای آماری انجام شده در این مطالعه فرضیه ی تحلیل اشتباه ساختارهای زبان دوم رد شد. به عبارت دیگر، فراگیران ضمیرهای فاعلی را به عنوان فاعلهای مستقل یاد گرفته بودند نه به عنوان پیشوند. در مجموع، نتایج مطالعه ی حاضر دسترسی غیر مستقیم به ugاز طریق زبان اول را تایید کردند. اما به علت پیشرفت قابل ملاحظه و معناداری که بین گروههای فراگیران مشاهده شد و عدم وجود توقف در پیشرفت فراگیران پیش بینی می شود تفاوت عملکرد فراگیران در سطوح بعدی (بسیار پیشرفته) باعملکرد انگلیسی زبانان معنادار نباشد.